Ovi slučajevi su se izdvojili:

Zoran Đinđić, 2003. godine

Srpski premijer Zoran Đinđić ubijen je u martu 2003. godine u Beogradu. Đinđić je bio prozapadni političar koji je predvodio svrgavanje autokrate Slobodana Miloševića 2000. godine.

Ana Lind, 2003. godine

Švedska ministarka spoljnih poslova i vodeća socijaldemokratska političarka Ana Lind smrtno je ranjena u ubodu nožem u robnoj kući u centru Stokholma u septembru 2003. Napadač je uhapšen dvije nedjelje kasnije i osuđen na doživotni zatvor. Njen ubica, Mijailo Mijailović, porijeklom je iz Srbije.

Žak Širak, 2002. godine

Francuski predsjednik Žak Širak preživeo je pokušaj atentata u julu 2002. godine, dok je posmatrao paradu na Dan Bastilje. Napadač je ispalio hitac u njega, ali je promašio.

Pim Fortajn, 2002. godine

Poznati holandski političar koji je bio kritičan prema imigraciji i islamu, Fortajn je ubijen u maju 2002. godine, devet dana prije opštih izbora. Ubio ga je aktivista za prava životinja.

 Volfgang Šojble, 1990. godine

Njemački političar Volfgang Šojble ostao je djelimično paralizovan nakon što je tri puta upucan u predizbornoj kampanji samo nekoliko dana nakon ponovnog ujedinjenja Njemačke 1990. godine.

Olof Palme, 1986. godine

Švedski socijaldemokratski premijer Olof Palme ubijen je na ulici u centru Stokholma u februaru 1986. dok je išao kući sa suprugom nakon večeri u bioskopu.

Osumnjičeni, koji je osuđen 1988. godine, na kraju je po žalbi oslobođen optužbi.

 Margaret Tačer, 1984. godine

Britanska premijerka Margaret Tačer, zvana „Čelična dama“, za dlaku je izbjegla ogromnu eksploziju u hotelu u kojem je boravila u Brajtonu u Engleskoj. Pripadnici Privremene Irske republikanske armije (IRA) postavili su bombu u hotel uoči konferencije Konzervativne stranke.

U eksploziji je poginulo pet osoba.

Papa Jovan Pavle Drugi, 1981. godine

Papa Jovan Pavle Drugi ubijen je na Trgu Svetog Petra u srcu Vatikana u maju 1981. godine.

Zadobivši dvije prostrijelne rane, ipak se izvukao, a nekoliko godina kasnije njegov napadač je zatražio i dobio pomilovanje od strane italijanskog predsednika Karla Čampija.

 Aldo Moro, 1978. godine

Bivšeg premijera i predsjednika italijanskih demohrišćana Alda Moroa kidnapovali su pripadnici ekstremno ljevičarske militantne grupe Crvene brigade u martu 1978. godine, koji su tražili oslobađanje zatvorenika u zamjenu za njegovo oslobađanje. Dva mjeseca kasnije pronađen je mrtav u prtljažniku automobila.

 Luis Karero Blanko, 1973. godine

Ubrzo nakon što je postao španski premijer, Luis Karero Blanko je ubijen u bombaškom napadu na ulici u Madridu od strane baskijske nacionalističke militantne grupe ETA.